Franz Kafka - Milena'ya Mektuplar Kitabından Alıntılar, Sözler

[Ecren]

Biliyorum, güçlü değilim, yazmasını da beceremiyorum şimdi, biliyorum uzun sürmeyecek, ama dayanamam; kişi yürek çarpıntısız yaşayamaz, yüz çevirdiğin sürece çarpmaz yüreğim Milena.

[Ecren]

Bu kuşkum nereden geliyor? Böylesine bitik olmamın nedenlerinden biri, belki de en önemlisi: O anlatılamayacak kadar rahatlık veren, beni alt üst eden etinin sıcaklığını yavaş yavaş yitiriyor oluşum. Gel artık! Sen olmayınca yanımda, korku başkaldırıyor, bütün gece, sabaha kadar boğuşuyorum onunla. Ciddi bir yanı var bu korkunun, boşayamıyorum, üstelik durmadan da şu gerçeği sokmak istiyor gözüme: "Milena da senin gibi bir insan, ne yapsın?"

[Ecren]

Bir dileğim var senden: sakin gizlice, yandan ya da arkadan gelip birden çıkma karşıma. Ben de böyle bir sürpriz yapmayacağım sana.

[Ecren]

Salı günü gelen mektubunuz neredeyse dikenli.Vücuduma batan ve senin yönelttiğin dikenler -doğal olarak bu benim için yaşanan gerçek bir an. Böyle bir anda mutluluk ve acının aynı anda yaşanması eğer senden geliyorsa nasıl olur da ben böyle bir ana katlanmam ?

[Gökyüzü]

Orjinal Mesajı Yazan Mizgin

İnsan aslında, nelere sahip olduğunu bilmeyen bir kapitalist.

[Ecren]

Ah Milena; ne kadar şanslı olduğunu bir bilsen, senin kadar sevilemeden ölüp gideceğim.

[Ecren]

Yanımda yürüyordun Milena, düşün, sen benim yanımda yürüdün.

[Ecren]

Dünya üzerinde bana yetecek kadar sabır var mı Milena?

[Ecren]

Evet, birbirimizi yanlış anlamaya başlıyoruz Milena. Sen, benim sana yardım etmek istediğimi düşünüyorsun, oysa ben kendime yardım etmek istiyorum.